Ένα από τα αγαπημένα και δημοφιλή παιχνίδια
που παίζεται απο μικρούς και μεγάλους είναι το σκάκι.
Όμως το σκάκι δεν είναι απλά ένα παιχνίδι. Είναι άθλημα αναγνωρισμένο από την Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή. Συνδυάζει στοιχεία επιστήμης και τέχνης. Διέπεται από πολυπλοκότητα, αντικειμενικότητα, έλλειψη τύχης.
Στην αρχαιότητα και την αναγέννηση θεωρούνταν τρόπος αύξησης της πνευματικής ισχύος, στην Σοβιετική Ένωση ήταν μέσο για την άνοδο της πολιτιστικής και μορφωτικής στάθμης, στην Δυτική Ευρώπη και τις ΗΠΑ αξιοποιήθηκε για την έρευνα της τεχνητής νοημοσύνης, ενώ είναι διεθνώς αναγνωρισμένη η αξία του ως εξαιρετικού παιδαγωγικού μέσου.
Ο μεγάλος Αυστριακός λογοτέχνης Στέφαν Τσβάιχ – που τιτλοφόρησε το τελευταίο του αριστούργημα – «Σκακιστική νουβέλα» – έλεγε ότι αδικούμε το σκάκι όταν το ονομάζουμε παιχνίδι και αναρωτιόταν: «Δεν είναι άραγε μια επιστήμη κι αυτό, μια τέχνη, κάτι μετέωρο ανάμεσα στα δύο;».
Ένας από τους σπουδαιότερους εκπρόσωπους της μοντέρνας τέχνης στον 20ου αιώνα, ο ζωγράφος Ανρί Μαρσέλ Ντυσάν, θεωρούσε το σκάκι ως μια αυτοτελή μορφή τέχνης. Μάλιστα σημείωνε ότι η ομορφιά στο σκάκι είναι πιο κοντά στην ομορφιά της ποίησης παρά της ζωγραφικής. Διαμαρτύρονταν ότι η αγωνιστική πλευρά του σκακιού, το οποίο χαρακτήριζε «βίαιο σπορ», σκίαζε την αισθητική του.
Η αθλητική πλευρά του σκακιού υπογραμμιζόταν ιδιαίτερα από τον «πρύτανη» της σοβιετικής σκακιστικής σχολής, παγκόσμιο πρωταθλητή Μιχαήλ Μποτβίνικ, που προσέδιδε εξέχουσα σημασία στη φυσική προετοιμασία.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΚΑΚΙΟΥ
Η ιστορία του παιχνιδιού αυτού χάνεται στα βάθη των αιώνων. Παιχνίδια σχετιζόμενα με το σκάκι παίζονταν ήδη από την μακρινή αρχαιότητα, στην περιοχή από την Ελλάδα και την Αίγυπτο ως και την Κίνα. Όλες οι χώρες που βρίσκονται σε αυτήν την περιοχή διεκδικούν την καταγωγή του παιχνιδιού. Ένα τέτοιο παιχνίδι είχε φτάσει και στους Κέλτες ήδη πριν την Ρωμαϊκή κατάκτηση.
Παρά ταύτα δεν έχει μέχρι σήμερα καθορισθεί ούτε ο εφευρέτης του, ούτε ο χρόνος της εμφάνισής του. Πολλές, περισσότερο θεωρίες, έχουν αναπτυχθεί ως προς τη αρχική μορφή του που παιζόταν στις Ινδίες πριν περίπου 15 - 20 αιώνες, δηλαδή γύρω στην ελληνιστική περίοδο. Τότε το παιχνίδι αυτό φέρονταν με την ονομασία τσατουράγκα που σημαίνει τετραπλή σύνθεση, δηλαδή παιγνίδι με τα τέσσερα όπλα των αρχαίων Ινδών: τους ελέφαντες, το ιππικό, τα άρματα και το πεζικό, που παίζονταν από τέσσερα άτομα και όχι από δύο, κατέχοντας καθένας παίκτης από μία γωνία της σκακιέρας.
Απ΄ όλες όμως τις διάφορες θεωρίες που έχουν αναπτυχθεί επικρατέστερη εκδοχή είναι ότι το σκάκι τελικά προήλθε από την Ινδία και συγκεκριμένα εφευρέτης του είναι ο βραχμάνος Σίσσα σε εποχή όμως απροσδιόριστη. Τούτο βασίζεται κυρίως στην σπουδαία εκείνη παράδοση με τον διπλασιασμό των σπόρων.
Το αίτημα του Σίσσα
Σύμφωνα με την παράδοση αυτή όταν κάποτε ο ηγεμόνας της περιοχής που ζούσε ο βραχμάνος Σίσσα κάλεσε αυτόν για να επιδείξει το παιχνίδι που είχε εφεύρει τόσο πολύ γοητεύτηκε απ΄ αυτό που ρώτησε τον Σίσσα τι θα ήθελε ως ανταμοιβή. Τότε ο σοφός εκείνος ζήτησε τόσους κόκκους σιτάρι όσους θα μπορούσαν να συμπεριληφθούν στα 64 τετράγωνα της σκακιέρας βάζοντας στο πρώτο ένα κόκκο, στο δεύτερο δύο, στο τρίτο τέσσερις, στο τέταρτο οκτώ κλπ, διπλασιάζοντας έτσι κάθε φορά στο επόμενο τετράγωνο.
Ο ηγεμόνας κρίνοντας το αίτημα ασήμαντο τον ξαναρώτησε για κάτι σοβαρότερο. Στην επιμονή όμως του Σίσσα ο ηγεμόνας διέταξε ν΄ αδειάσουν μια φορτωσιά καμήλας σιτάρι δίπλα του. Η έκπληξή του όμως υπήρξε μεγάλη όταν ο θησαυροφύλακάς του και προϊστάμενος των αποθηκών του ανέφερε ότι όχι μόνο το σιτάρι της ηγεμονίας, αλλά και όλων των γύρω ηγεμονιών να συγκεντρωθεί δεν φθάνει να ικανοποιήσει το αίτημα του Σίσσα.
Πράγματι το σιτάρι που χρειάζονταν ανέρχονταν σε 18.446.744.073.709.551.615 κόκκους, που αυτοί εκπεφρασμένοι σε βάρος, έχοντας υπόψη το βάρος ενός κόκκου ίσο με 0, 053 γραμμάρια, ισοδυναμούσαν στη τεράστια ποσότητα των 977.677.436.907 τόνων!
Το σκάκι είχε ήδη αποκτήσει την τελική σύγχρονή του μορφή στην δυτική Ευρώπη τον 15ο αιώνα. Οι μεταβολές των κανόνων τους τελευταίους πέντε αιώνες έχουν γενικά να κάνουν με την διαιτησία των αγώνων και όχι με το ίδιο το παιχνίδι.
Πολύ αρχαιότερα στο Βυζάντιο παιζόταν μια παραλλαγή του παιχνιδιού, το γνωστό ζατρίκιον. Το παιχνίδι αυτό πιθανότατα ήρθε κατευθείαν από τους Πέρσες. Μάλιστα η λέξη ζατρίκιον ετυμολογείται από την αρχαία περσική shatranj που σημαίνει "βασιλικό παιχνίδι" (αυτό λογικά ερμηνεύεται από τον ιδιαίτερο ρόλο του βασιλιά στο παιχνίδι και όχι "επειδή παιζόταν από βασιλιάδες").
Παρόλο που το ζατρίκιο είναι πολύ αρχαιότερο από το σκάκι στην υπόλοιπη Ευρώπη, δεν είναι ο άμεσος πρόγονος του σύγχρονου σκακιού. Ο άμεσος πρόγονος του σκακιού ήρθε στην δυτική Ευρώπη από τους Άραβες. Οι Άραβες με την σειρά τους είχαν πάρει το παιχνίδι επίσης από τους Πέρσες.
Παλιότερα πολύ δημοφιλής ήταν η θεωρία ότι το σκάκι γενικά κατάγεται από ένα ινδικό παιχνίδι, το τσατούραγκα (chaturanga) περίπου το 600 μ.Χ., αλλά οι αποδείξεις θεωρούνται πια αδύναμες. Ακόμα και έτσι η Ινδία είναι πολύ δημοφιλής υπόθεση για την καταγωγή του σκακιού.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι από το αραβικό σκάκι οι κινήσεις του ίππου, του πύργου, του βασιλιά και σε μεγάλο βαθμό των πιονιών παραμένουν αναλλοίωτες.
Οι βασικές μεταβολές που υπέστη το σκάκι είναι η κίνηση της βασίλισσας που, εξαιτίας της πανίσχυρης βασίλισσας Ισαβέλλας τη Καστίλης και της Λεόν, στο σύγχρονο σκάκι έγινε πανίσχυρη[1][2], η κίνηση του αξιωματικού, η δυνατότητα των πιονιών να κινηθούν κατά δύο τετράγωνα στην πρώτη τους κίνηση, καθώς και το ροκέ.
Ο πύργος αρχικά συμβόλιζε τα άρματα, αλλά με κάποιον τρόπο φαίνεται να συνδέθηκε και με τους πολιορκητικούς πύργους.
Στα παραπάνω στοιχεία φαίνεται η κοινωνική διάσταση του σκακιού, τα ιδιαίτερα παιδαγωγικά χαρακτηριστικά του που εκτόξευσαν τη δημοφιλία του στο πέρασμα των αιώνων
ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΟΥ ΣΚΑΚΙΟΥ ΤΟΝ 15 ΑΙΩΝΑ ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ.
Στην αναζήτηση της ιστορίας και της εξέλιξης του σκακιού βρισκόμαστε πλέον στον 15ο αιώνα στη διάρκεια του οποίου αποκρυσταλλώνονται όλες εκείνες οι αλλαγές, για να πάρει το σκάκι τη σύγχρονη μορφή του, με την οποία είναι γνωστό έως σήμερα. Πρώτα στην Ισπανία είναι που καταγράφονται ολοκληρωμένα οι αλλαγές στους κανόνες και εμφανίζεται το «νέο» παιχνίδι του σκακιού, έπειτα ακολουθεί και η Ιταλία για να μπορούμε να πούμε πως έχει πλέον παγιωθεί στη νέα του μορφή.
Στην Ισπανία είναι που καταγράφεται σε ποίημα για πρώτη φορά ολοκληρωμένα το «νέο παιχνίδι» του σκακιού στα τέλη του 15ου αιώνα3, όπως επίσης και το πρώτο σκακιστικό βιβλίο που παρουσίαζε τους νέους κανόνες κυκλοφόρησε το 1495 αν και δεν έχει διασωθεί κάποιο αντίτυπό του4. Τον αιώνα αυτόν έχουμε επίσης την ανάπτυξη της τυπογραφίας στην Ευρώπη, όπου έγινε ξαφνικά δυνατή η μαζική εκτύπωση βιβλίων με χαμηλό κόστος. Αυτό το γεγονός επέδρασε αναμφίβολα ώστε να διαδοθεί το σκάκι πλατιά και γρήγορα στη νέα του μορφή, παραμερίζοντας οποιεσδήποτε παραλλαγές του παλιού παιχνιδιού συντηρούνταν από τόπο σε τόπο. Οι στενές σχέσεις που είχε αναπτύξει η Ισπανία της Ισαβέλλας και του Φερδινάνδου με τις πόλεις της Ιταλίας στο εμπόριο εξηγούν και το γρήγορο πέρασμα του «νέου» σκακιού στην Ιταλία.
Ας δούμε όμως αναλυτικά ποιες ήταν οι αλλαγές που γίνανε στο παιχνίδι ώστε να αποκτήσει τη σημερινή του σύγχρονη μορφή.
1. Η Βασίλισσα: Η εμφάνιση της Βασίλισσας στο ευρωπαϊκό σκάκι είχε ήδη συμβεί τους προηγούμενους αιώνες, αντικαθιστώντας τον βεζίρη του αραβικού σκακιού, όμως οι κινήσεις της, και κατ' επέκταση οι δυνάμεις της, ήταν πολύ περιορισμένες. Κινούνταν ένα τετράγωνο μόνο διαγώνια και ο ρόλος της στο παιχνίδι ήταν μονάχα για να προστατεύει τον Βασιλιά. Στο «νέο» σκάκι μπορεί πλέον να πηγαίνει και ευθεία εκτός από διαγώνια, όσα τετράγωνα θέλει αρκεί να μπορεί (να έχει δηλ. ανοιχτό δρόμο), με αυτόν τον τρόπο γίνεται το πιο δυνατό κομμάτι στην σκακιέρα.
Η αλλαγή στη δύναμη της Βασίλισσας καταγράφεται για πρώτη φορά στην Ισπανία στα τέλη του 15ου αιώνα. Εμπνευστής για την αλλαγή αυτή θεωρείται η πανίσχυρη βασίλισσα εκείνης της εποχής, η Ισαβέλλα της Καστίλης5. Το νέο σκάκι που παίζεται πλέον στην Ισπανία, ονομάζεται «ajedrez de ladama» ή Το σκάκι της Βασίλισσας προς τιμήν της Ισαβέλλας, σε αντιδιαστολή με το παλιό σκάκι ή «ajedrez delviejo». Το βιβλίο που μας δίνει ολοκληρωμένα πια τους νέους κανόνες δίπλα στους παλιούς και διασώζεται έως σήμερα είναι του Ισπανού Ruis Ramirez de Lucena που εκδίδεται το 1497 στην πόλη Σαλαμάνκα6.
2. Ο Αξιωματικός: Στο παλιό παιχνίδι ο αξιωματικός κινείται τρία τετράγωνα διαγώνια, περνάει πάνω από άλλα κομμάτια και τρώει μόνο στο τρίτο τετράγωνο, δηλαδή σ' αυτό που καταλήγει.
ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΑΚΙ
Η σκακιέρα από αποτελείται από ένα 64 τετράγωνα άσπρα και μαύρα. Ο ένα ς παίκτης παίρνει τα λευκά κομμάτια και ο άλλος τα μαύρα. Οι δυο παίκτες στήνουν τα κομμάτια τους στις αρχικές τους θέσεις. Η παρτίδα τελειώνει όταν ένας αντίπαλος καταφέρει να πάρει το βασιλιά του άλλου ( να κάνει δηλαδή ματ) ή με ισοπαλία.
ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΗ ΓΡΑΦΗ
Για να μας διευκολύνει να παρακολουθούμε μια παρτίδα έχει εφευρεθεί η σκακιστική γραφή.
Έτσι το πρώτο αριστερό τετράγωνο από την πλευρά του λευκού είναι το α1 και εκεί μπαίνει ο πύργος του λευκού αμέσως μετά είναι το τετράγωνο β1 και εκεί μπαίνει ο ίππος του λευκού κοκ.
Όταν θέλουμε να κουνήσουμε ένα κομμάτι γράφουμε το κομμάτι που κουνάμε και το τετράγωνο που πηγαίνει. Ο πύργος γράφεται σαν Π, ο ίππος σαν Ι , ο αξιωματικός σαν Α , η βασίλισσα σαν Β και ο βασιλιάς σαν Ρ. το πιόνι ( ή ο στρατιώτης) συνήθων δεν γράφεται , και μεστά γράφουμε το τετράγωνο που πηγαίνει το κομμάτι που παίζουμε. ΠΧ Πα4 σημαίνει ότι ο Πύργος μετακινήθηκε στο τετράγωνο της σκακιέρας α4. ( Αν υπάρχει και ο άλλος πύργος ή άλλο ίδιο κομμάτι που πάει στο συγκεκριμένο τετράγωνο τότε γράφουμε και το τετράγωνο που ξεκινάει το κομμάτι.)
Αν στο τετράγωνο που πηγαίνουμε έχει άλλο κομμάτι τότε η κίνηση γράφεται σαν Πχα4.
Η ΑΞΙΑ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΙΩΝ
Υπάρχει μια σχετική αξία σε κάθε κομμάτι, χωρίς αυτό να είναι απόλυτο γιατί εξαρτάται και από την θέση στην σκακιέρα και την θέση και των άλλων κομματιών.
Έτσι η αξία ενός πιονιού είναι 1 βαθμός.
Η αξία ενός ίππου και ενός αξιωματικού είναι 3 βαθμοί.
Η αξία ενός πύργου είναι 5 βαθμοί.
Η αξία της βασίλισσας είναι 9 βαθμοί.
Η αξία του βασιλιά είναι άπειρη γιατί αν χάσεις το βασιλιά σου χάνεις και την παρτίδα.
Έτσι γενικά σε συμφέρει να χάσεις έναν ίππο ή έναν αξιωματικό και να κερδίσεις έναν πύργο γιατί χάνεις 3 βαθμούς και κερδίζεις 5.
ΤΟ ΕΛΟ
Στο σκάκι έχει εφευρεθεί ο βαθμός ΕΛΟ. Γενικά όλοι οι παίκτες αρχίζουν από την βάση του 1000 ΕΛΟ. Αν κερδίζεις κάποιον καλύτερο παίκτη με περισσότερα ΕΛΟ τότε κερδίζεις μερικά ΕΛΟ, αν χάσεις την παρτίδα τότε χάνεις μερικά ΕΛΟ.
Αυτήν την στιγμή ο καλύτερος Έλληνας παίκτης έχει περίπου 2600 ΕΛΟ ενώ ο παγκόσμιος πρωταθλητής έχει περίπου 2880 ΕΛΟ.
ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΔΙΑΡΚΕΙ Η ΠΑΡΤΙΔΑ
Στο κανονικό σκάκι η παρτίδα διαρκεί κάποιο συγκεκριμένο χρόνο γι αυτό και οι σκακιστές χρησιμοποιούν χρονόμετρα. Η κανονική παρτίδα διαρκεί 90 λεπτά αλλά υπάρχει και μια προσαύξηση χρόνο μισό λεπτό για κάθε κίνηση που κάνει ο παίκτης. Αν κάποιος παίκτης δεν κάνει κίνηση μέσα στον προβλεπόμενο χρόνο και το χρονόμετρο του δείξει 0 τότε αυτός ο παίκτης χάνει από χρόνο.
Επίσης υπάρχει και το γρήγορο σκάκι δηλαδή το σκάκι που παίζεται με λιγότερο χρόνο.
Έτσι αν ο χρόνος σκέψης για κάθε παίκτη είναι 10 ή 15 ή 20 ή 30 λεπτά λέγεται Rapid
Αν ο χρόνος σκέψης είναι 3 ή 5 λεπτά τότε λέγεται blitz.
Μια ιδιαίτερη μορφή σκακιού είναι όταν ένας ισχυρός σκακιστής αντιμετωπίζει πολλούς αντιπάλους ταυτόχρονα , τότε αυτό λέγεται simulate.
ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΗΣ ΠΑΡΤΙΔΑΣ
Συνήθως μια παρτίδα σκακιού χωρίζεται σε τρία μέρη
Α) Το άνοιγμα που είναι οι 10 με 15 πρώτες κινήσεις
Β) Το μέσο όπου εκεί γίνονται οι κυριότερες μάχες των κομματιών και συνήθως εκεί κρίνεται η παρτίδα.
Γ) Το φινάλε που είναι όταν έχουν μείνει λίγα κομμάτια και πιόνια και η παρτίδα βαδίζει προς το τέλος της.
Το κάθε μέρος της παρτίδας έχει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της με διάφορες τεχνικές και πράγματα που πρέπει να προσέξεις για υετό και οι κορυφαίοι παίκτες στον κόσμο αφιερώνουν πολλές ώρες σε προπόνηση ώστε να μαθούς συνεχώς νέες τακτικές, να δουν τι κινήσεις παίζουν οι άλλοι κορυφαίοι σκακιστές , να παρακολουθούν την θεωρία των ανοιγμάτων που συνεχώς αλλάζει και εξελίσσεται κτλ.
ΠΩΣ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Η ΠΑΡΤΙΔΑ.
Η παρτίδα τελειώνει όταν ο ένας παίκτης πάρει (κάνει ματ ) τον αντίπαλο βασιλιά. Συνήθως όμως στους επίσημους αγώνες σπάνια γίνεται ματ γιατί οι παίκτες παραιτούνται όταν η θέση τους είναι χαμένη (δηλαδή έχουν χάσει πολλά κομμάτια και είναι θέμα χρόνου να γίνουν ματ)
Επίσης στο σκάκι υπάρχει και η ισοπαλία. Ισοπαλία γίνεται στις εξής περιπτώσεις
Α) Όταν οι δύο παίκτες συμφωνήσουν να κάνουν ισοπαλία.
Β) Όταν ο αντίπαλος βασιλιάς είναι σε θέση πατά (δηλαδή εκεί που είναι δεν είναι σάχη αλλά σε όποιο τετράγωνο και αν κινηθεί είναι σάχη και δεν υπάρχουν άλλα κομμάτια που μπορεί να παίξει ο παίκτης ) τότε η παρτίδα λήγει ισοπαλία.
Γ) Όταν γίνου 50 κινήσεις αλλά δεν έχει κουνηθεί ή παρθεί κάποιο πιόνι.
Δ) Όταν γίνεται τριπλή επανάληψη θέσης και ο ίδιος παίκτης έχει την κίνηση.
Ε) Όταν κάποιος παίκτης τελειώνει ο χρόνος του αλλά ο αντίπαλος δεν έχει κομμάτια ώστε να μπορεί να κάνει ματ ή δεν μπορεί να προκύψει κάποια πιθανή θέση ματ.
Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις η παρτίδα λήγει με κάποιο νικητή.
ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΘΕΙ Η ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΚΑΚΙ ΣΗΜΕΡΑ
Σήμερα υπάρχουν πολλοί τρόποι να μάθει ή να παίξει κάποιος σκάκι.
Μπορεί να πάει να γραφτεί σε κάποιο σκακιστικό σύλλογο. Λίστα με σκακιστικούς συλλόγους σε όλη την Ελλάδα θα βρείτε εδώ https://www.chessfed.gr/archives/category/unions
Επίσης υπάρχουν πολλά σάιτ στο ίντερνετ που μπορεί κάποιος να παίξει σκάκι με αντιπάλους από όλο τον κόσμο όπως πχ το www.chess.com και το https://lichess.org/
Ακόμα υπάρχουν σάιτ στο ίντερνετ που δείχνουν σε ζωντανή μετάδοση αγώνες σκακιού από κορυφαία τουρνουά σε όλο τον κόσμο όπως πχ το www.chess24.com
Μπορεί κάποιον κατεβάσει μια εφαρμογή (app) στο κινητό του και να παίζει σκάκι με κάποιο σκακιστικό πρόγραμμα ή να βλέπει παρτίδες που έπαιξαν κορυφαίοι σκακιστές ή να παρακολουθεί μαθήματα
Υπάρχουν πολλά βιντεάκια στο ίντερνετ που μπορεί να μάθει κάποιος τους κανόνες αλλά και πιο εξειδικευμένα θέματα.
Υπάρχουν πάρα πολλά βιβλία που εξηγούν τους κανόνες αλλά και αναλύουν παρτίδες ώστε κάποιος να μάθει περισσότερες τεχνικές.
ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΤΟΥ ΣΚΑΚΙΟΥ
1. Αυξάνει την νοημοσύνη
2. Βοηθά στην πρόληψη κατά του Αλτσχάιμερ
3. Εξασκεί τα 2 ημισφαίρια του εγκεφάλου
4. Αυξάνει την δημιουργικότητα
5. Βελτιώνει την μνήμη
6. Βελτιώνει την ικανότητα επίλυσης διαφόρων προβλημάτων
7. Βελτιώνει την ικανότητα μελέτης
8. Βελτιώνει την συγκέντρωση
9. Αναπτύσσει δενδρίτες στους νευρώνες του εγκεφάλου
10. Αναπτύσσει την ικανότητα στρατηγικού σχεδιασμού και πρόβλεψης
Επειδή το σκάκι εκτός του ότι σε ψυχαγωγεί προσφέρει και πάρα πολλά άλλα πράγματα στον άνθρωπο ενδείκνυται σαν παιχνίδι και πνευματικό άθλημα σε μικρούς και μεγάλους, σε άνδρες και σε γυναίκες. Γι αυτό την επόμενη φορά που θα περάσετε έξω από έναν σκακιστικό σύλλογο μπείτε μέσα να παίξετε μια παρτίδα ή να παρακολουθήσετε έναν αγώνα.
ΠΗΓΕΣ:
ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
1) Μια σκακιέρα με τα κομμάτια στις αρχικές τους θέσεις.
2) Ο Μάγκνους Κάρλσεν την ώρα που του απονέμεται ο τίτλος του Παγκόσμιου Πρωταθλητή (2013- τον οποίο τίτλο διατηρεί ακόμα).
3) Η Ελληνίδα παγκόσμια πρωταθλήτρια σε νεάνιδες μέχρι 20 ετών Σταυρούλα Τσολακίδου από την Καβάλα. Η Σταυρούλα είναι μεγάλο ταλέντο και αν συνεχίσει έτσι ίσως γίνει μια μέρα και παγκόσμια πρωταθλήτρια στις γυναίκες.
4) Το σκάκι είναι για όλες στις ηλικίες. Εδώ ένας σκακιστής 92 ετών αντιμετωπίζει έναν σκακιστή 8 ετών σε ένα τουρνουά στο σκακιστικό όμιλο Νέας Φιλαδέλφειας. Μια διαφορά ηλικίας περίπου 84 ετών !
ΤΟ ΣΚΑΚΙ,
ως άθλημα, τέχνη και επιστήμη!
του Πάνου Καρακολίδη
