του Γιώργου Γούναρη

Ήταν μοναδικές οι εμπειρίες που ζούσαμε στις όμορφες καλοκαιρινές κατασκηνωτικές μέρες. Πέρασαν πάρα πολλά χρόνια, αλλά παραμένουν ανεξίτηλα τα όσα βιώναμε, απολαμβάνοντας με χαρά, με χαμόγελο και με απόλυτη ικανοποίηση την παρέα όλων των παιδιών και των στελεχών. Άλλοτε ως κατασκηνωτές και αργότερα ως στελέχη.

Από τις αναμνήσεις που επηρέασαν ιδιαίτερα τη ζωή μας ήταν όταν αναζητούσαμε να βρούμε το πιο κατάλληλο σύνθημα για την κάθε περίοδο και πάντα καταλήγαμε ότι δεν υπάρχει πιο σημαντικό από την αγάπη μεταξύ μας όλα τα παιδιά και τα στελέχη, αλλά και από την αγάπη που έχει ο Χριστός για όλους μας και εμείς για Εκείνον “Χριστέ μου, σ΄αγαπώ”!

Θυμάμαι μια ιστορία για κάποιον παππού που είχε μια εγγονή. Της έλεγε πάντα ότι την αγαπάει και της έφερνε πάντα καραμέλες. Έτσι η εγγονή του πήγαινε στη γωνιά του δρόμου που ήταν το σπίτι και τον περίμενε. Μόλις ο παππούς εμφανιζόταν η μικρή έτρεχε και έβαζε το χέρι της στην τσέπη του παππού για να πάρει τις καραμέλες. Μια μέρα ο παππούς για να την δοκιμάσει, αν η εγγονή του τον αγαπάει ή τρέχει κοντά του μόνο για τις καραμέλες, της είπε το πρωί όταν έφευγε, “Απόψε να μην με περιμένεις γιατί δεν θα σου φέρω καραμέλες”. Το απόγευμα όμως η εγγονή του πάλι τον περίμενε και ο παππούς μόλις την είδε της είπε: “Δεν σου είπα να μην με περιμένεις; Δεν έχω καραμέλες”. Το κοριτσάκι τον κοίταξε με ιδιαίτερη αγάπη και του είπε: “Παππού, ήρθα για σένα, όχι για τις καραμέλες! Εσένα αγαπώ!”. Δεν περιγράφεται η χαρά που ένιωσε ο παππούς!

Υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι για να εκφράζουμε την αγάπη μας γύρω μας. Αρκεί να κατανοήσουμε ότι η αγάπη είναι το βασικότερο στοιχείο της δημιουργίας του Θεού. Είμαστε πλασμένοι από τα χέρια του Θεού για να ζούμε γεμάτοι με την αγάπη τη δική Του, να εκφράζουμε και να εκδηλώνουμε την αγάπη αυτή προς όλους και προς τον ίδιο τον Δημιουργό μας.

Έχουμε πολλούς λόγους να αγαπάμε τον Χριστό. Είναι ο φίλος μας, είναι ο βοηθός μας, είναι το στήριγμά μας, είναι ο σωτήρας μας, είναι ο Κύριός μας. Να Τον αγαπάμε με όλη μας την καρδιά. Να προσέχουμε στα λόγια Του, όπως είναι γραμμένα στην Καινή Διαθήκη που θα πρέπει να έχει ο καθένας μας και να την διαβάζει, ώστε να μάθουμε πώς και γιατί είναι καλό να έχουμε αγάπη μέσα μας για όλους και για όλα και να μην αφήνουμε το κακό να μας παρασύρει και να χάνουμε τη χαρά μας και την αγάπη μας.

Θυμάμαι μια ιστορία που είχαμε ακούσει στην κατασκήνωση για έναν πιθηκάκο τον Μπίτου που έλεγε στην Τβίγκα την καμηλοπάρδαλη ότι το δέντρο που έμενε γέμισε ψείρες και είναι ανυπόφορες και ρωτούσε πώς έγινε και τι πρέπει να κάνει. Φταίει ο Κίμπι ο γύπας του είπε η Τβίγκα. Από τότε που τον άφησες να χτίσει τη φωλιά του στο δέντρο που μένεις, στη χουρμαδιά σου, το δέντρο γέμισε ψείρες από τα ψοφίμια που κουβαλάει, κατάλαβες; Να πας τώρα που λείπει ο γύπας και να τη χαλάσεις και κάθε φορά που θα προσπαθεί να τη φτιάξει εσύ να του τη χαλάς, για να καθαρίσει σιγά-σιγά από τις ψείρες το δέντρο σου.

Βέβαια δεν μπορείς να εμποδίσεις τους γύπες να πετάνε πάνω από το δέντρο σου ή να γυρνάνε γύρω-γύρω, αλλά μπορείς να τους εμποδίσεις να φτιάξουν φωλιά στο δέντρο σου, να μην σε ενοχλούν και να μην κάνουν κακό στη ζωή σου. Έτσι μόλις ο Μπίτου κατάλαβε ότι είχε κάνει μεγάλο λάθος που άφησε τον γύπα να κάνει τη φωλιά του στο δέντρο του, αποφάσισε και την γκρέμισε και έτσι έμαθε καλά ότι δεν πρέπει να αφήνεις το κακό να έρχεται και να μπαίνει μέσα σου.

Μπορεί να μην είναι δυνατόν να διορθωθεί όλος ο κόσμος, να φύγει η κακία, το μίσος, η έχθρα, η αδικία, η βία, το ψέμα. Είναι όμως δυνατόν η δική σου καρδιά να γίνει καθαρή, χαρούμενη και γεμάτη από αγάπη για τον καθένα!

Έτσι διαβάζουμε στο κατά Λουκά Ευαγγέλιο (κεφ.10 εδ.27) “Να αγαπάς τον Κύριο τον Θεό σου με όλη την καρδιά σου και με όλη την ψυχή σου, με όλη τη δύναμή σου και με όλο το νου σου και τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου”.

​

​

_____________

Γιώργος Γούναρης

Σύμβουλος Διοίκησης

πρώην διευθυντής της Σταυροφορίας Χριστιανικού Εντύπου

​

​