ΤΟ ΑΡΝΑΚΙ
Η Η ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΑΜΝΟΥ!
του Γεώργιου Κανταρτζή
ΤΕΥΧΟΣ 02-ΠΑΣΧΑ 2021
Οπως κάθε χρονιά, έτσι και φέτος, τη Μεγάλη Εβδομάδα η τηλεόραση, που είναι βουτηγμένη σε κάθε είδους βρομιά και ρυπαρότητα, θα μεταμορφωθεί. Θα αλλάξει τα αμαρτωλά έργα και θα προβάλει ταινίες θρησκευτικού περιεχομένου, κυρίως τα Πάθη του Χριστού. Είπανε ότι ο Γκίμπσον με το φιλμ ΤΑ ΠΑΘΗ, παρουσίασε μ’ ένα ρεαλιστικό τρόπο τα Πάθη του Ιησού. Εκατομμύρια παρακολούθησαν τη θυσία του Θεανθρώπου. Συγκινήθηκαν για λίγο. ΄Εχυσαν και λίγα δάκρυα κι αυτό ήταν όλο. Τα Ευαγγέλια εκθέτουν ζωηρά τα όσα υπόφερε ο Χριστός. Και χιλιάδες είναι εκείνοι που έχουν σωθεί με την απλή και μόνο ανάγνωση της Βίβλου. Κανένας άλλος στη γη δεν υπέφερε τόσο βάναυσα όσο ο Ιησούς. Στις μέρες των παθών Του Τον εγκατέλειψαν ακόμη και οι φίλοι Του. Από τη γέννησή ως τη Σταύρωση Του η ζωή Του βρίσκονταν συνεχώς σε κίνδυνο. Είχε την εχθρότητα των πολιτικών και θρησκευτικών ηγετών, την απόρριψη των συμπολιτών Του, την προδοσία, την άρνηση και την αμφισβήτηση των μαθητών Του. Κι ας τους ευεργέτησε όλους. Κι όλα αυτά ο αναμάρτητος, ο Ιησούς, γιατί τα υπέφερε; Για να σώσει τους ανθρώπους, που όλοι είναι αμαρτωλοί, από την κατάρα της αμαρτίας και να δώσει αιώνια ζωή.
Μια ιστοριούλα λέει ότι ένα Πάσχα δυο εγγόνια επισκέφτηκαν τη γιαγιά τους. Τα πήρε μαζί στην εκκλησία. Η γιαγιά Ελένη τα εξήγησε ότι ο ιερέας θα τους έδινε ένα μικρό σταυρό για να θυμίσει τη θυσία του Χριστού. Ο 4χρονος Νικόλας είπε: «Εγώ θα προτιμήσω να μείνω έξω από την εκκλησία με το καλαθάκι μου, περιμένοντας το κόκκινο αυγό!» Οι περισσότεροι σκέπτονται σαν το μικρούλη. Προτιμούν τα αυγά, τα γλέντια, το αρνάκι…, παρά τα Παθήματα, τη Θυσία του Αμνού του Θεού. Ζούμε σ’ έναν κόσμο απάνθρωπα σκληρό. Παιδιά και νέοι σκοτώνονται σε πολέμους και διαμάχες σε δυστυχήματα. Τη γη μας σκεπάζει ένα πέπλο τρόμου και φοβέρας.
Τι σκεπτόμαστε για τα Πάθη του Χριστού; Υπάρχει σκοτάδι στην ψυχή του ανθρώπου, κάτι που η κουλτούρα μας το αποφεύγει. ΄Ενας νέγρικος ύμνος λέει: «Ήσουνα εκεί στον Γολγοθά όταν σταύρωναν τον Κύριό μου;» Για τη σταύρωση του Χριστού δεν είναι υπεύθυνοι ούτε οι Ιουδαίοι ούτε οι Ρωμαίοι. Όλη η ανθρωπότητα οδήγησε τον Χριστό στον Σταυρό, γιατί «ΟΛΟΙ αμαρτήσανε και στερούνται της δόξας του Θεού» (Ρωμαίους 3:23). Στην πραγματικότητα, ο καθένας μας πρέπει να δει τον εαυτό του εκεί στον Γολγοθά μ’ ένα σφυρί να καρφώνει τον Χριστό. Τα Πάθη μάς υπενθυμίζουν την τρομερότητα της αμαρτίας. Στο πρόσωπο του Αδάμ όλοι αμαρτήσαμε και στη συνέχεια ο καθένας μας προσθέσαμε τα δικά μας κρίματα.
Και παρ’ ότι η παγκόσμια κοινωνία έχει διαβρωθεί από τα ναρκωτικά, τη διαφθορά, τα διαζύγια... η λέξη «αμαρτία» έχει διαγραφεί από το λεξιλόγιό μας. Αν δεν αναγνωρίσουμε το εσωτερικό σκοτάδι που υπάρχει στον άνθρωπο, ποτέ δεν θα φτάσουμε στην καρδιά του προβλήματος, που είναι η αρρωστημένη καρδιά του ανθρώπου. Και υπάρχει ένα μόνο Φως για το εσωτερικό μας σκοτάδι- είναι το Φως του Γολγοθά και της Ανάστασης του Ιησού Χριστού. Μια ισορροπημένη πίστη τονίζει και τα δυο- τη Σταύρωση και την Ανάσταση. Η δόξα και η νίκη της Ανάστασης περνά από τον δρόμο του Γολγοθά. Τα πασχαλινά αυγά και γλέντια ακόμη και οι κενές περιεχομένου λατρείες δεν μπορούν να μας λυτρώσουν από τη σκλαβιά της αμαρτίας, παρά μονάχα ο Εσταυρωμένος Χριστός. Στην απορία των Ιουδαίων της εποχής Του: "Τι να κάμωμεν, διά να εργαζώμεθα τα έργα του Θεού;" Ο Κύριος Ιησούς αποκρίθηκε: "Τούτο είναι το έργον του Θεού, να πιστεύσητε εις τούτον, τον οποίον Εκείνος απέστειλε." Αυτό διαχρονικά ζητά ο Θεός από τους ανθρώπους. Την ώρα αυτή πρέπει να πάρεις μια απόφαση: θα συνεχίσεις να μένεις στην αμαρτία σου ή θα πέσεις στα γόνατα μπροστά στον Σταυρό και θα ζητήσεις έλεος και συγχώρηση από τον Σωτήρα. Η μόνη διέξοδος ελπίδας στον απάνθρωπο κόσμο είναι ο Σταυρωμένος και Αναστημένος Ιησούς.
_____________________________________________
Ο Γεώργιος Κανταρτζής υπήρξε ιδρυτής και
εκδότης της Εφημερίδας "Οι Νικητές"
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ
Επανάσταση!
του Γεώργιου Κανταρτζή
...Παρ’ όλα αυτά, προχωρούμε στη νέα χρονιά με αισιοδοξία, προσδοκία, πίστη κι εμπιστοσύνη στον Θεό,
στηριζόμενοι στις αιώνιες υποσχέσεις Του, γιατί Αυτός είναι ο Κυρίαρχος της ιστορίας.
Το 2021 είναι ένας σημαντικός σταθμός στην ιστορία του έθνους μας. Η Ελλάδα θα γιορτάσει την επέτειο των διακοσίων χρόνων από την Επανάσταση του 1821. Το γεγονός αυτό είναι πολύ σημαντικό, καθώς το σκλαβωμένο έθνος μας αναμετρήθηκε με μία πανίσχυρη αυτοκρατορία και κατάφερε να κερδίσει την εθνική ανεξαρτησία μας. Ελπίζουμε ο επετειακός αυτός εορτασμός να μην περιοριστεί μόνο σε πανηγυρικές εκδηλώσεις και μεγαλόστομες διακηρύξεις για τα κατορθώματα του παρελθόντος, αλλά να οδηγήσει τους ηγέτες μας σε ανασκόπηση του παρελθόντος, προβληματισμό για το παρόν για το πού βρισκόμαστε σήμερα και σχεδιασμό για το πού πορευόμαστε στο μέλλον.
Είναι ιστορική αλήθεια ότι οι πρόγονοί μας μεγαλούργησαν πριν από διακόσια χρόνια. Τα γεγονότα όμως από τότε μέχρι και σήμερα δείχνουν ότι την ελευθερία που μας χάρισαν με θυσίες, δεν την χρησιμοποιήσαμε όπως έπρεπε. Οι μεταγενέστεροι πρόγονοί μας, αντί να αγωνιστούν ενωμένοι για την πρόοδο και ευημερία του λαού μας, χωρίστηκαν σε φατρίες και σχημάτισαν τρία κόμματα: το αγγλικό, το γαλλικό και το ρωσικό! Κι αυτό είναι δική μας πατέντα! Και από τότε μέχρι και σήμερα το πνεύμα της διαίρεσης, της διχόνοιας, του φατριασμού και της οικογενειοκρατίας καλά κρατεί.
Όλες σχεδόν οι χώρες στην ιστορία τους γνώρισαν διαφόρων ειδών επαναστάσεις. Υπάρχει επανάσταση πολιτική, βιομηχανική, τεχνολογική, επιστημονική, φιλοσοφική κ.ά. Πέρα όμως από οποιαδήποτε τέτοια επανάσταση, ο λαός μας, καθώς και οι λαοί της κάποτε χριστιανικής Ευρώπης, χρειάζεται να κάνουν μια άλλου είδους επανάσταση, που είναι η επανάσταση των επαναστάσεων. Είναι η ηθική και πνευματική επανάσταση. Δεν λέμε θρησκευτική, επειδή η αποστειρωμένη από τη βιβλική πνευματικότητα θρησκεία, κακό παρά καλό έχει κάνει. Δημιουργεί πάθη και εχθρότητες και αντί να αλλάζει τον άνθρωπο, τον φανατίζει.
Η ηθική επανάσταση έχει να κάνει πρωτίστως με κάθε άτομο ξεχωριστά. Και μόνο όταν λάβει διαστάσεις, θα μπορέσει να επηρεάσει και την ευρύτερη κοινωνία. Σ’ αυτήν την επανάσταση δεν χρησιμοποιείται στρατός ούτε πολεμοφόδια. Τα μόνα όπλα είναι ο Σταυρός, το καθαρό μήνυμα του Ευαγγελίου, η αγάπη του Θεού, η δύναμη του Αγίου Πνεύματος, η αγιότητα των πιστών, η θυσία, η συμπόνια. Η επανάσταση αυτή φέρνει σε σύγκρουση δύο βασίλεια: του Φωτός και της Ειρήνης με τις δαιμονικές δυνάμεις της αμαρτίας και του κακού. Μόνο αν επικρατήσουν οι δυνάμεις του Φωτός, θα επηρεαστεί και ο κοινωνικός ιστός.
Βέβαια,όταν ρίχνεται η ιδέα ότι η Εκκλησία χρειάζεται επανάσταση για να αλλάξει, αυτόματα τα μέλη της χωρίζονται σε δυο αντίπαλες ομάδες. Η μία ομάδα, οι θιασώτες της παράδοσης, αμέσως επαναστατούν, επειδή νομίζουν ότι όλα θα γκρεμιστούν και οι παραδόσεις ετών θα αμφισβητηθούν. Και αντιστέκονται. Η άλλη σκοπό έχει να φέρει ριζοσπαστικές αλλαγές στο κατεστημένο. Και οι δυο ομάδες βρίσκονται σε λάθος κατεύθυνση. Και οι δυο πρέπει να καταλάβουν ότι αυτό που χρειάζεται η Εκκλησία είναι η επιστροφή στη διδασκαλία της Καινής Διαθήκης. Μάλιστα, η επανάσταση αυτή επείγει, καθώς τις τελευταίες δεκαετίες η κοινωνία μας ολισθαίνει με ταχύτητα σε βάραθρο χάους, σήψης, διαφθοράς, διαστροφής και ανηθικότητας.
Με πόνο βλέπουμε την κοινωνία σε πρωτοφανή ηθική παρακμή. Τα διαζύγια πήραν ανησυχητικές διαστάσεις, η εγκληματικότητα έφτασε στα ύψη, η διαφθορά βασιλεύει παντού, οι ηγέτες του έθνους ψηφίζουν νόμουςπρωτάκουστους: συμφωνητικό συμβίωσης, υιοθεσία παιδιών από ομοφυλόφιλα ζευγάρια, εκτρώσεις... Ο λαός μας τρέφεται με «τα σκουπίδια» που αφειδώς προβάλλουν τα τηλεοπτικά κανάλια με κάθε είδους ανωμαλία.
Και το πιο θλιβερό είναι ότι η Εκκλησία, και στην πατρίδα μας και παγκόσμια, αντί να είναι μια αποτρεπτική δύναμη ενάντια στη λαίλαπα της πρωτοφανούς παρακμής, ζει αμέριμνη. Μια έρευνα, που έγινε το 1997, χρησιμοποίησε 152 διαφορετικά στοιχεία από τη ζωή, για να κάνει σύγκριση ανάμεσα στην Εκκλησία και τον κόσμο.Δεν βρέθηκε καμία ουσιαστική διαφορά μεταξύ των δύο. Στην πραγματικότητα το ποσοστό διαζυγίων μεταξύ τωνανθρώπων της Εκκλησίας ήταν υψηλότερο από το ποσοστό διαζυγίων μεταξύ των αθεϊστών!
Αλλά και σήμερα σε πολλές περιπτώσεις δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα σε ανθρώπους της Εκκλησίας και του κόσμου. Κάποιες πράξεις, που στο παρελθόν θεωρούνταν τρομερές αμαρτίες, σήμερα όποιος τις καταδικάζει θεωρείται ομοφοβικός και οπισθοδρομικός!
Ενώ η Εκκλησία, ως το σώμα του Χριστού στη γη, θα έπρεπε να εκπέμπει φως και να είναι αλάτι, κατακλύζεται η ίδια από σκάνδαλα οικονομικά, σεξουαλικά κλπ. Τσαρλατάνοι ιεροκήρυκες κηρύττουν άλλο ευαγγέλιο και θησαυρίζουν. Και υπάρχουν χιλιάδες αφελείς που τους ακολουθούν τυφλά. Κάθε λίγο φυτρώνουν και νεοφανείς αιρέσεις. Ο Διάβολος κατάφερε, ώστε πολλές εκκλησίες και χριστιανικές οργανώσεις, ιδιαίτερα στο εξωτερικό, να μετατραπούν σε κέντρα πολιτικής προπαγάνδας και άλλες να λειτουργούν περισσότερο σαν σωματεία, φιλανθρωπικά ιδρύματα ή εμπορικά καταστήματα.
Η Εκκλησία πρέπει να αφυπνιστεί από τη χρόνια απάθειά της, την κοσμικότητα, τον συμβιβασμό με το σύστημα του κόσμου και να κινητοποιήσει όλη την πνευματική της δύναμη. Να βρει τον βιβλικό βηματισμό της. Οι ηγέτες και ο λαός της πρέπει να πέσουν στα γόνατα και να εκζητήσουν τον Κύριο, να ξοδεύουν χρόνο στην προσευχή, στη μελέτη της Βίβλου και οι άμβωνες να αρπάξουν φωτιά με φλογερά κηρύγματα. Οι χριστιανικές οικογένειες να βρουν την παλιά τους αίγλη. Οι γονείς να αναλάβουν τη σωστή διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους, αφού γίνουν πρώτα οι ίδιοι ζωντανά, άγια παραδείγματα.
Σήμερα η Εκκλησία, επειδή έχει συμβιβαστεί και εξομοιωθεί με το σύστημα του κόσμου της αμαρτίας, δεν ενοχλεί κανέναν με τα ανούσια και άνευρα κηρύγματα. Ο Ιησούς Χριστός είπε στους μαθητές Του: «Αν ο κόσμος σας μισεί, να ξέρετε πως πριν από σας εμένα έχει μισήσει» (Ιωάν. 15:18). Και ο απόστολος Παύλος τονίζει: «κι όλοι όσοι θέλουν να ζήσουν μια ευσεβή ζωή, έτσι όπως θέλει ο Ιησούς Χριστός, θα κατατρεχτούνε» (διωχθήσονται) (Β΄ Τιμ.3:12). Οι πιστοί του Κυρίου σήμερα δεν αντιμετωπίζουν καμιά εχθρότητα, κανένα διωγμό, καμιά θλίψη από τον κόσμο, κι αυτό επειδή έχουν εξομοιωθεί με το σύστημά του.
Η Εκκλησία πρέπει να επιστρέψει στη βιβλική απλότητά της για να γνωρίσει τη δύναμη και την παρουσία της Κεφαλής της, που είναι ο Χριστός. Η Αγία Γραφή με απλό τρόπο μάς περιγράφει το πρότυπο του Θεού για την Εκκλησία Του:«Κι ήταν όλοι αυτοί αφοσιωμένοι στη διδαχή των αποστόλων, στη συναναστροφή μεταξύ τους, στην τέλεση της θείας Ευχαριστίας και στις προσευχές» (Πράξεις 2:42).
Συμπερασματικά: Μια Εκκλησία για να είναι βιβλική, πρέπει να έχει κήρυγμα με κέντρο τη Βίβλο και τον Χριστό, συστηματική διδασκαλία, δυναμικό ευαγγελισμό, τακτική μαθητεία, άγια ηγεσία, πνευματική λατρεία με κέντρο τον Θεό, ένθερμη προσευχή, στενή κοινωνία μεταξύ των πιστών, πειθαρχία και ιεραποστολές. Ας ξεκινήσει αυτή η επανάσταση με τη δική σου και δική μου ζωή, με τη Χάρη Του και για τη δόξα Του.
_____________________________________________
Ο Γεώργιος Κανταρτζής υπήρξε ιδρυτής και
εκδότης της Εφημερίδας "Οι Νικητές"