Στην αρχή, γεννιέται στο μυαλό ενός καλλιτέχνη η ιδέα ή το έργο ολόκληρο. Πριν σχεδιαστεί έχει αποτυπωθεί στον εγκέφαλο, στιγμιαία ή μπορεί να το συλλογίζεται μερόνυχτα. Η δημιουργία μετατρέπεται από διαφορετικά υλικά σε ένα ολοκληρωμένο αντικείμενο. Μικρό - μεγάλο, απλό ή πολύπλοκο. Όταν κοιτάς την δημιουργία νομίζεις ότι υπήρχε πάντα εκεί και φτιάχτηκε για έναν σκοπό. Μου θυμίζει κάτι από την Γένεση, Βίβλο. Αυτό με κάνει να έχω αποδεχτεί ότι όλα προέρχονται από τον Θεό.

Ένα βράδυ, στην καινούργια δουλειά, κάνοντας όπισθεν με το αυτοκίνητό μου, άκουσα ένα “ντούπ”... Έσπασε το πίσω τζάμι και στράβωσε η λαμαρίνα. Υπολόγιζα την βάση του δέντρου αλλά όχι τα μπράτσα του. Ήταν εκεί αρκετές δεκαετίες. Ήταν ένα μεγάλο δέντρο ελιάς. Με “φίλησε”  και εγώ σκέφτηκα να το ξεριζώσω αλλά ξαφνικά… ήταν εκεί, μπροστά μου.

Έκλεισα τα μάτια μου, ονειρεύτηκα. Η ελιά παραμένει ελιά αλλά με μια σκάλα, τοίχο αναρρίχησης και ένα χώρο ~5τμ. Το ονόμασα “Πεντάγωνο”. Με εμπιστοσύνη του εργοδότη μου, πιστότητα και σκληρή δουλειά από μεριάς μου, άρχισε το χόμπι να γίνεται η δουλειά μου. Με τον καιρό προστέθηκαν το “VIP” (Vision Integrity Passion), “Panorama”…

Από μικρός βλέπω και παρατηρώ τον μηχανικό, τον σιδηρουργό, τον ηλεκτρολόγο -σκαπανέα -κουβαλητή -υδραυλικό -μαραγκό -ελαιοχρωματιστή κ.α. “Άκου και δες”. Με αυτό τον τρόπο αποτυπώνονταν στο νου μου οι κινήσεις τους.

Η καλή τέχνη έρχεται αντιμέτωπη με πολλούς παράγοντες. Την  θέληση, τον χρόνο, τον καιρό, τα μηχανήματα και οι δυσλειτουργίας τους, λέρωμα και βρωμιά, χτυπήματα που σου αφήνουν σημάδι στον σώμα σου και άλλα που σε αφήνουν στο κρεβάτι του πόνου, υλικά, παραγγελίες ή αργοπορία υλικών , αστοχία υλικού κ.α.

Σπούδασα ηλεκτρολόγος εγκαταστάσεων. Έκτοτε, μου αρέσει να δουλεύω με τα χέρια και αυτό είναι το πρώτο στοιχείο χειροτεχνίας. Είτε φορέσεις γάντια είτε όχι. Να φτιάχνει κάτι από το μηδέν. Πάντα μου άρεσε σαν εγχείρημα.  

Εργαλεία. “Που πας ρε Καραμήτρο”; Σημαντικότατο στοιχείο για την χειροτεχνεία. Στα ψώνια του πρώτου σουπερμάρκετ, παντρεμένος πλέον, αγόρασα το πρώτο εργαλείο, τρυπάνι χειρός, (δούλεψε 15χρονια). Πήρα το “βάπτισμα του πείρος” και μπήκα σε αυτήν την υπέροχη λέσχη ανδρών “αγοράζω εργαλεία” (το ρήμα σε ενεστώτα για πάντα). Τα καλά εργαλεία κάνουν και τον καλό μάστορα… Αν είχα ευχέρεια χρημάτων θα πήγαινα να αγόραζα ακόμη πιο ποιοτικά. Τα καλυτέρα εργαλεία ΔΕΝ θα σου δώσουν ιδέες, είναι θέμα ευκολίας. Δεν είμαι επαγγελματίας, έχω κατανοήσει ότι θα λερωθώ -θα κουραστώ -θα τραυματιστώ. Έχω στο νου μου το αποτέλεσμα και κατορθώνεται με κάθε μέσο.

Άλλο στοιχείο είναι το χέρι βοήθειας… με απασχολούσε πολύ στην αρχή. Δουλεύω μονός, έξω στη φύση, σε δέντρα, σε ανώμαλο έδαφος, με αέρα κ.α. O βοηθός έγιναν τα σκοινιά. Από τους κόμπους  του πατερά μου, και αργότερα με την ασχολία μου σε ιστιοπλοϊκά κατάφερνα να δημιουργήσω αυτή την βοήθεια λαμβάνοντας τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας, “Άκου και δες”. Η έκφραση: “Kρατάς λίγο;” για μένα έπρεπε να προβλεφθεί στην προετοιμασία όλων των χειροτεχνείων μου. Σε κάποιες κατασκευές, δε, κάηκαν αρκετά εγκεφαλικά κύτταρα. Έτσι κατάλαβα π.χ. ότι μια κάθετη κολώνα θα είναι πολύ σταθερή και γερή αν δεθεί από τρία σημεία κυκλικά με διαφορά ~120ο, για να αντέξει πρώτα εμένα και μετά την κατασκευή μου.

Ένα ακόμα στοιχείο είναι ο πάγκος εργασίας, Εκεί γίνονται σχεδόν τα πάντα. Αν δεν έχεις μπορείς να ξεπεράσεις και αυτό το εμπόδιο με ένα αυτοσχέδιο (ντουλάπι με ροδές) ή ενώνοντας κομμάτια ξύλου. Μπορείς όμως να βάλεις και τα γόνατα σου στο έδαφος (σαν σε προσευχή) να κόβεις και να κολλάς, να αποσυνδέεις και να συνδέεις κ.α.

Η απειρία και η εμπειρία έρχονται σε αρμονία δείχνοντας την καλλιτεχνία της χειροτεχνίας. Την δημιουργία. Στο τέλος, ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Θεό για την έμπνευση και σοφία για το χθες το σήμερα αλλά και το αύριο.

​

____________

Δημήτρης Μηνάς
Property Manager
Torchbearers Greece
www.kingfisherproject.org