top of page
dISCOVERlIFEradio copy2.png
Μια διαφορετικη ματιά στη ζωή σου.png
pexels-photo-3943933.jpeg

ΑΝΑΣΤΑΣΗ,

παράδοση, Παράσταση ή Πραγματικότητα

του Φώτη Ρωμαίου

67901833_10156909738051997_1773546327578

ΤΕΥΧΟΣ 02 - ΠΑΣΧΑ 2021


Δεν υπάρχουν πιο δυνατές μνήμες και μυρωδιές απ’ εκείνες των πρώτων ημερών της Άνοιξης…Η φύση αναγεννιέται, γεμίζει χρώματα και αρώματα, ύστερα από το μουντό κρύο και , πολλές φορές μελαγχολικό χειμώνα.
Σ’ αυτή την ατμόσφαιρα και μέσα στις πιέσεις της πανδημίας καλούμαστε να γιορτάσουμε άλλη μια φορά, ως χριστιανική κοινότητα, την κορυφαία γιορτή της ζωής, τη γιορτή της Ανάστασης.
Η καρδιά της άνοιξης είναι η δύναμη της δημιουργίας και η δυνατότητα να ζήσουμε για πάντα.  Η Ανάσταση είναι η καρδιά της ανοιξιάτικης αυτής  γιορτής και καλούμαστε να αποφασίσουμε τι ρόλο παίζει ο άδειος τάφος του Χριστού στη ζωή μας…
Το δράμα που ζει ο άνθρωπος σήμερα ζητά μια δυνατή ελπίδα και εδώ έχουμε το μεγάλο δίλλημα που πρέπει να απαντήσουμε στις καρδιές μας.
Είναι η Ανάσταση απλά μια παράδοση που απαλύνει τη κατάντια μας, μια παράσταση που απλά φωτίζει το σκοτάδι της καθημερινότητά  μας ή μια πραγματικότητα που φέρνει μια ζωντανή ελπίδα στην καρδιά μας  και που μπορεί να οδηγεί τις αποφάσεις της ζωής μας;
H Ανάσταση είναι πρώτα από όλα μια θεϊκή πρωτοβουλία και όχι μια ανθρώπινη ανακάλυψη.
Έρχεται η ώρα που κυλάει ο βράχος και ο τάφος ανοίγει… όχι για να βγει ο Χριστός αλλά για να δούμε εμείς να πιάσουμε και να ψηλαφίσουμε την αλήθεια της Ανάστασης… να δούμε ότι ο Χριστός πραγματικά  αναστήθηκε…
Κανένας δεν ήθελε να το πιστέψει, ούτε οι γυναίκες, ούτε οι μαθητές ούτε ο Θωμάς… αλλά ήρθε και τους έπεισε με την παρουσία Του με τρόπο που ήταν έτοιμοι να θυσιάσουν τη ζωή τους για την αλήθεια που ψηλάφισαν που έζησαν που βιώσαν… Η Aνάσταση είναι ένα ιστορικό γεγονός…
Σήμερα άνοιξα τα μάτια μου και η ημερομηνία στο ημερολόγιο λέει 18 Απριλίου 2021 μετά Χριστόν… δεν ήταν ο Βούδας, η ο Κομφούκιος ή Μωχάμεντ που έχουν χωρίσει την ιστορία στα δύο… αλλά ο αναστημένος Χριστός!
Ο χειρότερος εχθρός του ανθρώπου ο θάνατος είναι νικημένος… Η ζωή έχει την τελική νίκη!
Είναι η εικόνα των ξερών δένδρων που την άνοιξη ανθίζουν και φέρνουν ζωή…
Είναι η εικόνα του σκουληκιού μέσα στη λάσπη που θα μεταμορφωθεί σε μια πολύχρωμη πεταλούδα…
Είναι η νίκη της ζωής πάνω στο θάνατο και το δάκρυ!
Είναι η σιγουριά της συνάντησης με τα αγαπητά μας  πρόσωπα.
Είναι η δύναμη να ζήσουμε τις προκλήσεις του σήμερα…
Είναι το μήνυμα της ελπίδας που χρειάζεται ο κόσμος μας σήμερα όσο ποτέ!
 
Δεν είναι μια παράσταση η ανάσταση που υπαγορεύεται από την παράδοσή μας και την πολιτιστική μας συνήθεια…
Η πιο τραγική μέρα της ανθρώπινης ιστορίας με την πιο ένδοξη μέρα της ανθρώπινης αναγέννησης  έχουν μόνο τρεις μέρες διαφορά…!!
Ο Χριστός δεν είπε τελείωσα εγώ… αλλά τελείωσε το έργο της σωτηρίας τώρα αρχίζει ο αγώνας να γίνει γνωστή η νίκη της Aνάστασης σε κάθε πεδίο της ζωής μας.
Είναι η Ανάσταση  μια πραγματικότητα της ζωής μας!
 
Ανάσταση είναι  η γιορτή απελευθέρωσης της καρδιά μας που μας γεμίζει με  ευφροσύνη και ελπίδα ώστε η καθημερινότητά μας  να μην μένει ναρκωμένη στο χλωροφόρμιο της άρνησης.

Προϋπόθεση για να ζήσουμε τη δύναμη της Ανάστασης στην καθημερινότητάς μας είναι  να αποκτήσουμε μια  προσωπική βιωματική σχέση με τον αναστημένο Χριστό.

Η Ανάσταση δεν είναι θρησκευτική παράδοση ούτε θεατρική παράσταση είναι μια ιστορική πραγματικότητα που μας καλεί να πάρουμε θέση και την ζήσουμε καθημερινά.

Την Ανάσταση βιώνουμε νιώθοντας  τον πόθο και το πάθος της ελπίδας και της χαράς καθώς πλησιάζουμε χωρίς όρους τον Χριστό.

Παράσταση δίνουμε όταν πάμε από συνήθεια απλά στη γιορτή της ανάστασης, γιατί έτσι το βρήκαμε, καθαρά υποκριτικά, για λίγα λεπτά της ώρας στην εκκλησιά αγκαλιάζοντας τη νοσταλγία μιας παράδοσης αλλά χάνοντας το νόημα μιας πραγματικότητας.

Ανάσταση έχουμε όταν αισθανόμαστε ελεύθεροι σε όλα και ταυτόχρονα υπεύθυνοι για όλα.

Παράσταση δίνουμε όταν την Ανάσταση τη θεωρούμε ένα θρησκευτικό πανηγύρι με ημερομηνία λήξης.

Η πραγματική όμως  Ανάσταση  καταργεί τη θανατίλα, κατατροπώνει τις αδυναμίες, εξαφανίζει το φόβο, αφαιρεί τη θλίψη μας, μας ειρηνεύει, μας ανοίγει τις πόρτες του ουρανού ακόμα και τις μέρες της πανδημίας.

Παράσταση δίνουμε όταν, ως Χριστιανοί κατ' όνομα,  κοπτόμαστε δήθεν για το Χριστό και το Ευαγγέλιό Του, αλλά  στην ουσία είμαστε αποξενωμένοι απ’ την παρουσία Του μ’ αποτέλεσμα να πολεμάμε και να  μισούμε τους συνανθρώπους μας.

Ανάσταση ζούμε όταν μπορούμε να μοιραζόμαστε την αγάπη Του και να υπηρετούμε τις ανάγκες των ανθρώπων γύρω μας.

Παράσταση δίνουμε όταν είμαστε πνευματικά πτώματα και παρουσιαζόμαστε ως ζωντανοί.  Ενώ είμαστε φθαρτοί παριστάνουμε τους άφθαρτους!

Ανάσταση έχουμε όταν μπορούμε και σηκώνουμε το κεφάλι ψηλά και  μέσα στις δοκιμασίες της ζωής να παλεύουμε και να ζούμε την τελική νίκη που χαρίζει ο Χριστός.

Παράσταση δίνουμε όταν κατρακυλάμε, όταν λυγίζουμε, όταν γονατίζουμε, και όχι μόνο δεν το παραδεχόμαστε, αλλά το γιορτάζουμε με σουβλιστά αρνιά και κρασί…

Ανάσταση έχουμε όταν συναντούμε τον Αναστημένο Λυτρωτή και Αυτός μας δίνει τη δική Του  αισιόδοξη ρότα στην  καθημερινότητά μας.

Παράσταση δίνουμε όταν, παρά το άφθονο άγχος μας και την πλούσια μελαγχολία μας, διατυμπανίζουμε ότι δεν έχουμε ανάγκη την Ανάσταση, μπορούμε και μόνοι μας να τα καταφέρουμε.

Ανάσταση είναι η πραγματική μας  άγκυρα, στεριωμένη στην παντοδύναμη αγάπη Του που δεν μας αφήνει ποτέ μόνους.

Η παράσταση κορυφώνεται όταν άλλοι είμαστε και άλλοι  δείχνουμε, άλλα  θέλουμε και άλλα ζητάμε, άλλα θεωρούμε σωστά και άλλα τελικά κάνουμε. Η συνεχής ασυνέπεια μια ζωής που παραπαίει σ’ ένα κόσμο που παίζει καταπληκτικά κάποιους παραδοσιακούς απλά  ρόλους. Γιορτάζοντας στο χωριό ή στις πόλεις μας με τα δώρα, τις λαμπάδες, τις παραδοσιακές ευχές, τα κόκκινα αυγά   και τις ανταλλαγές με σοκολατένια  λαγουδάκια…

Ανάσταση όμως  έχουμε όταν αποδεχόμαστε τον Αμνό του Θεού που σηκώνει τις αμαρτίες του κόσμου και φέρνει την νίκη απέναντι στο θάνατο… και ποθούμε σαν το απόστολο Παύλο να γνωρίσουμε Αυτόν και τη δύναμη της δικής Του Ανάστασης…

Μακάρι αυτή τη χρονιά να μην αφήσουμε την παράδοση να μας οδηγήσει σε μια ακόμα παράσταση της ζωής αλλά να θελήσουμε να κάνουμε την υπέρβαση και να πούμε μέσα απ’ την καρδιά μας την πιο πραγματική αλήθεια  της ζωής: Xριστός Ανέστη!!

 

Φώτης Ρωμαίος

bottom of page